بصیرت مداحی

قَالَ‏ رَسُولُ‌اللَّه‏ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم: إِنَّ لِلْحُسَيْنِ فِي بَوَاطِنِ الْمُؤْمِنِينَ مَعْرِفَةً مَكْتُومَة؛ به راستی برای حسینعليه السّلام معرفتی پنهانی در دل مومن است.

برخــاستــه گر ز لب ثــنــای حسیـن            افتــاده اگــر که دل به پـای تو حسین

فــرمــود نبی معــرفتی پـنهــان است            در سینه مــؤمـنـان بـرای تو حسیــن

امام صادقعليه السّلام فرمودند: اقْرَءُوا سُورَةَ الْفَجْرِ فِي فَرَائِضِكُمْ وَ نَوَافِلِكُمْ فَإِنَّهَا سُورَةُ الْحُسَيْنِ وَ ارْغَبُوا فِيهَا رَحِمَكُمُ اللَّهُ ؛ سورۀ فجر رادر نمازهای واجب و مستحب بخوانید. زیرا که آن سورۀ حسین بن علیعليه السّلام است، و در آن رغبت کنید، خدای شما را رحمت کند

ای آن که دلت آینۀ نــور جلــی است            فرمود کسی که حجّت لم یـزلی است

در حال نمــاز ســورۀ فجــر بـخـوان            چون سورۀ فجر بهر حسین بن علی است

قال على بن محمد الهادى عليه السّلام : إِنَّ لِلَّهِ بِقَاعاً يُحِبُّ أَنْ يُدْعَى فِيهَا فَيَسْتَجِيبَ لِمَنْ دَعَاهُ وَ الْحَيْرُ مِنْهَا

‏امام هادىعليه السّلام فرمودند : بعضی مکانها هستند  كه خداوند دوست دارد که مردم در آنجا دعا کنند و آن دعاها را مستجاب کند ، كه يكى از آنها بارگاه امام حسينعليه السّلام است

قالَ الرّضا علیه‌السلام: يَا بْنَ شَبيبٍ! اِنْ بَكَيْتَ عَلَى الحُسَينِ علیه‌السلام حَتّى تَصيرَ دُمُوعُكَ عَلى خَدَّيْكَ غَفَرَ اللّهُ لَكَ كُلَّ ذَنْبٍ اَذْنَبْتَهُ صَغيرا كانَ اَوْ كَبيراً قَليلا كانَ اَوْ كثيراً.
امام رضا علیه‌السلام فرمود:اى پسر شبيب! اگر بر حسين علیه‌السلام آن قدر گريه كنى كه اشگهايت بر چهره ات جارى شود، خداوند همه گناهانت را كه مرتكب شده اى می‌آمرزد؛ كوچك باشد يا بزرگ، كم باشد يا زياد.

قالَ الرّضا علیه‌السلام: فَعَلى مِثْلِ الْحُسَينِ فَلْيَبْكِ الْباكُونَ، فَاِنَّ البُكاءَ عَلَيهِ يَحُطُّ الذُّنُوبَ الْعِظامَ.
امام رضا علیه‌السلام فرمود: گريه كنندگان بايد بر كسى همچون حسين علیه‌السلام گريه كنند، چرا كه گريستن براى او، گناهان بزرگ را فرو می‌ريزد.

از چـشـمـه چــشم ما گهــر می ریزد            الـمــاس ز دیــدگــان تــر مـی ریــزد

اشکی که چکد ز چـشـم با یاد حسین            بر خرمن معصیت شــرر می ریــزد

قالَ الرّضا علیه‌السلام: يَا ابنَ شَبيبٍ! اِنْ كُنْتَ باكِياً لِشَئٍ فَاْبكِ لِلْحُسَيْنِ بْنِ عَلىّ بْنِ اَبى طالبٍ عليه السّلام فَاِنَّهُ ذُبِحَ كَما يُذْبَحُ الْكَبْشُ.

امام رضا علیه‌السلام به (ريّان بن شبيب ) فرمود: اى پسر شبيب! اگر بر چيزى گريه می‌كنى، بر حسين بن على بن ابى طالب علیه‌السلام گريه كن، چرا كه او را مانند گوسفند سر بريدند.

انـوار خــدا در نظر توست حســــین            خورشید، نگاهش به سرتوست حسین

گر گریه بر تو افضل از هر چیزی است            دین زنده زخون حنجر توست حسین

قالَ الصّادقُ علیه‌السلام: اَرْبَعَةُ الا فِ مَلَكٍ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ علیه‌السلام شُعْثٌ غُبْرٌيَبْكُونَهُ اِلى يَوْمِ القِيامَةِ. 

امام صادق علیه‌السلام فرمود: چهار هزار فرشته نزد قبر سيدالشهدا علیه‌السلام ژوليده و غبارآلود، تا روز قيامت بر آن حضرت می‌گريند.

قالَ الصّادقُ علیه‌السلام: كُلُّ الْجَزَعِ وَ الْبُكاءِ مَكْرُوهٌ سِوَى الْجَزَعُ وَ الْبُكاءُ عَلَى الحُسَينِ علیه‌السلام

امام صادق علیه‌السلام فرمود: هر ناليدن و گريه اى مكروه است، مگر ناله و گريه بر حسين علیه‌السلام.

عَنِ الصّادقُ علیه‌السلام: يا زُرارَةُ! اِنَّ السَّماءَ بَكَتْ عَلَى الْحُسَيْنِ اَرْبَعينَ صَباحاً. 

امام صادق علیه‌السلام فرمود: اى زراره ! آسمان چهل روز، در سوگ حسين بن على علیه‌السلام گريه كرد.

قال الصّادق علیه‌السلام: رَحِمَ اللّهُ دَمْعَتَكَ، اَما اِنَّكَ مِنَ الَّذينَ يُعَدُّوَنَ مِنْ اَهْلِ الْجَزَعِ لَنا وَالَّذينَ يَفْرَحُونَ لِفَرَحِنا و يَحْزَنُونَ لِحُزْنِنا، اَما اِنّكَ سَتَرى عِنْدَ مَوْتِكَ حُضُورَ آبائى لَكَ... .

امام صادق علیه‌السلام، به (مسمع ) كه از سوگواران و گريه كنندگان بر عزاى حسينى بود، فرمود: خداى، اشك تو را مورد رحمت قرار دهد. آگاه باش، تو از آنانى كه از دلسوختگان ما به شمار می‌آيند، و از آنانى كه با شادى ما شاد می‌شوند و با اندوه ما غمگين می‌گردند. آگاه باش! تو هنگام مرگ، شاهد حضور پدرانم بر بالين خويش خواهى بود.

قالَ الحسينُ علیه‌السلام: مَنْ دَمِعَتْ عَيناهُ فينا قَطْرَةً بَوَّاءهُ اللّهُ عَزَّوَجَلّ الجَنَّةَ.

حسين بن على علیه‌السلام فرمود: چشمان هر كس كه در مصيبت هاى ما قطره اى اشك بريزد، خداوند او را در بهشت جاى می‌دهد.

هر سینــه که ازعشق صفـایش بدهند            شوق سفــر کــرب و بــلایـش بـدهنـد

پـاداش کسی که گــرید از داغ حسین            این است که در بهشت جــایش بدهـند

قال الحسينُ علیه‌السلام: اَنا قَتيلُ الْعَبْرَةِ لا يَذْكُرُنى مؤ مِنٌ اِلاّ بَكى .
حسين بن على علیه‌السلام فرمود: من كُشته اشكم . هيچ مؤ منى مرا ياد نمی‌كند مگر آنكه (بخاطر مصيبت هايم ) گريه می‌كند.

سر چشمه ساحل حیات است حسـیـن            طوفان زده را فلک نجات است حسین

گر جن و ملک بر او بگریند، رواست            زیـرا که قـتـیل العـبرات است حسین

قال  الرضا علیه‌السلام: يا دِعبِلُ! اِرْثِ الحُسَيْنَ علیه‌السلام فَاَنْتَ ناصِرُنا وَ مادِحُنا ما دُمْتَ حَيّاً فَلا تُقصِرْ عَنْ نَصْرِنا مَا اسْتَطَعْتَ.

امام رضا علیه‌السلام فرمود: اى دعبل! براى حسين بن على علیه‌السلام مرثيه بگو، تو تا زنده اى، ياور و ستايشگر مايى، پس تا می‌توانى، از يارى ما كوتاهى مكن .

قالَ الرّضا علیه‌السلام: يا دِعْبِلُ! اُحِبُّ اَنْ تُنْشِدَنى شِعْراً فَاِنَّ هذِهِ الا يّامَ اَيّامُ حُزْنٍ كانتْ عَلَينا اَهْلِ الْبَيْتِعليهم السّلام .

امام رضا علیه‌السلام به دعبل (شاعر اهل بيت ) فرمود. اى دعبل! دوست دارم كه برايم شعرى بسرايى و بخوانى، چرا كه اين روزها (ايام عاشورا) روز اندوه و غمى است كه بر ما خاندان رفته است .

قال الصادق علیه‌السلام: ما مِنْ اَحَدٍ قالَ فى الحُسَينِ شِعْراً فَبَكى وَ اَبكْى بِهِ اِلاّ اَوْجَبَ اللّهُ لَهُ الْجَنّةً وَ غَفَرَ لَهُ.

امام صادق علیه‌السلامبه جعفربن عفان فرمود: هيچ كس نيست كه درباره حسين علیه‌السلام شعرى بسرايد و بگريد و با آن بگرياند مگر آن كه خداوند، بهشت را بر او واجب می‌كند و او را می‌آمرزد.